Nabrałam właśnie dojmującego wrażenia, że nie ucieknę z tego Wonderlandu, że moje życie skończy się tak jak zaczęło - w nędznym powiatowym szpitalu, że moja świętej pamięci babka na robotach zobaczyła więcej świata niż ja. I wszystko zostanie takie szare i prozaiczne.
Amen