Wiara i tęcza

Niedawno wpadła mi w łapki następująca wypowiedź:

Witam wszystkich :)

Cieszę się, że tu jestem. Na co dzień trochę brakuje mi kontaktów z ludźmi wierzącymi z queerowej społeczności. A z drugiej strony brakuje osób LGBTQ wśród społeczności chrześcijańskich :) Jeszcze nie rozejrzałem się dokładnie po grupie, ale zdaje się, że tutaj można te dwa aspekty swobodnie połączyć, super! (...)

Jestem tu po części anonimowo jako Kyle, mam 25 lat, mieszkam w Bydgoszczy, jestem gejem. Chrześcijaństwo jest mi bliskie, chociaż mam swobodny stosunek do innych chrześcijan. Czasami wydaje się, że każdy przeżywa swoją wiarę zupełnie inaczej.

Dla mnie w tym wszystkim ważne są doświadczenia wewnętrzne i praktyka, dlatego znajduję takie grupy, w których mogę to realizować. Modlę się więc w Katolickiej Odnowie w Duchu świętym, czasami też z ludźmi z neokatechumenatu, po Alfie i innymi znajomymi, no i samemu w domu. Zdarza mi się jeździć na rekolekcje i msze z modlitwą wstawienniczą, zwykle charyzmatyczne. Lubię czytać Mistrza Eckharta i różne publikacje ruchu Odnowy, dawniej też de Mello.

Możliwości coming outu w grupie katolickiej, którą znam, nie rozpatruję. Panuje tam jednomyślność konserwatywnej myśli zarówno w dziedzinie polityki, jak i w sprawach społecznych. Wszystko zależy od ludzi i być może znalazłbym parę osób gotowych mnie zaakceptować, jednak nie czuję się na tyle komfortowo, by komukolwiek z grupy o tym wspominać. Może warto napisać o tym inny post...

Cieszę się natomiast, że mam paru przyjaciół, którym mogłem o sobie powiedzieć i z którymi mogę modlić się razem. Modlitwa przy wzajemnym zaufaniu i otwartości jest lepsza, głębsza, lżejsza. Takie mam wrażenie.  Kyle

Zastanawia mnie, ile takich osób przewija się przez różne wspólnoty.